"Nazım Hikmet bir şiirinde şöyle der;
Gülüm, iki gözümün bebeği
Ölmekten korkmuyorum,
Ölmek ağırıma gidiyor
Onuruma yedirmiyorum ölmeyi.
Evet gerçekten bu ölümler, bu yaşanmamış yarım kalan hayatlar, öksüz kalan çocuklar, eşşiz kalan eşler ve yavrularını yitiren analar babalar... Onların acısını paylaşmak yetmiyor, onuruma, insanlığıma yediremiyorum bu ölümleri. Empati yapmayı başardığımızda. Vicdanlarımızı, kalplerimizi, insanlığımızı dinlediğimizde barış gelecek ülkeme ve "Dağlarına bahar gelmiş memleketimin" diyeceğiz yine hep birlikte..."
Editör: TE Bilisim